Afgelopen weekend was de tweede editie van Tough Ten Miles – Tough Safari. Brecht deed mee en liep zijn allereerste obstacle run.
Mijn eerste Mud Run
Spannend zo een eerste Mud Run. Ik heb veel filmpjes gezien ondertussen. De voornaamste vraag, de dagen in aanloop naar de run, was toch wel zeker; “haal ik de finish wel?”
In de info mail van de organisatie staat dat je 2 uur voor de start aanwezig dient te zijn. Dus vertrekken mijn broer en ik tijdig naar de Beekse Bergen. Ik was ??n brok zenuwen…
Ter plaatse ontvangen we onze enveloppen met startnummer en tijdregistratie badge, die we na 2 minuten al aan hebben. Wat nu? OMG, nu zitten we hier, twee uur te wachten voordat we kunnen starten. Gelukkig hebben we geld genoeg bij voor een hoop bonnetjes. We betalen 2 euro voor een mini-koffie, dat is wel een afzetterij. Als het nu ook nog eens lekkere koffie was…?We gaan binnen aan een tafeltje zitten, want zo stil zitten buiten, daar is het nog net wat te koud voor. Man, man, man en we moeten nog beginnen.
Na een tijdje leren we Iris kennen, blijkbaar iemand die al veel van obstacle runs weet. Erg fijn, dan leren we wat bij.
Het is 16:25, we gaan naar buiten, want we mogen starten om 16:40. We staan samen met de mensen van 16:30 in het startvak. Die vertrekken en dan zien we plots dat we nog maar met vijf personen in het vak over blijven, ook starters van 16:40. Na 5 minuten ter plaatse huppelen?en een korte warming-up,?stopt abrupt al de muziek en zegt men doodleuk dat we bij die laatste groep hadden moeten vertrekken.
Van start!
Daar gaan we, eindelijk op weg, op weg naar het onbekende, spannend!?De eerste hindernissen gaan vlot, door het koude water, tot aan de middel, is fris aan de vis ;-).?Wat ikzelf super vond, was de vrouw die mij is komen duwen om over de hogere muur te geraken, hier kan ik op trainen in de toekomst, een bewijs dat het een sociale, niet-individuele sport is.
Leuk om?zo lopen tussen de dieren. Je zag er niet heel veel, maar dat is normaal. Want tijdens het lopen over zo’n terrein moet je naar de grond voor je kijken, voordat je valt en een blessure oploopt.?Onderweg lieten twee personen, in apenpak, ons schrikken. Super en toch zo simpel. Sommige obstakels waren wel erg glad door het regenachtige weer, maar dat hoort erbij zeker?!
Nog een paar hindernissen
Bij?elke hindernis stond een vrijwilliger. Dat geeft wel een vertrouwd gevoel, want stel je valt, wat dan??De top hindernis was natuurlijk de mud slide, de laatste hindernis, zo hadden er meer bij mogen zitten van mij.?Heel erg veel modder hebben we niet gezien, het was vooral water met zandkleur…
Conclusie van mijn eerste run
Ik heb me super geamuseerd en dit is zeker niet de laatste run die ik gedaan heb. Ik zou het elke week wel kunnen doen, maar daarvoor is het dan weer te prijzig. Mijn overall feeling: Super, veel obstakels, simpele inkleding van de start locatie.
Brecht, bedankt de review. Foto’s via Facebook.
Relatief weinig uitdagende obstakels, verbeterpunt! Verder een goede belevenis door het Safari Park.
een hele verbetering t.o.v. vorig jaar in vele opzichten ,lekker dichtbij parkeerplaats ,goede droge kleedruimte ,betere finish shirts, meer en zwaardere obstakels 80 stuks in totaal .
grote complimenten voor de organisatie
Voor het eerst eens een run gedaan in Nederland en het ziet ernaar uit dat er nog zullen volgen! Bij de start van de run leek het even of bewegwijzering niet zo geweldig ineen stak, maar dat viel al bij al nog mee (toch geen enkele keer verkeerd gelopen…). De obstakels waren niet super zwaar (hoeft overigens ook niet altijd), maar de hoeveelheid en variatie maakte dat ruimschoots goed, alsook het loopgedeelte langs de dieren. 😉
De Tough Ten Miles was super georganiseerd. Mooi parcours over het speelland en het safaripark. Goede verbetering tov vorig jaar was dat de start en finish bij de parkeerplaatsen was. Absoluut de moeite waard!
Stukken beter dan vorig jaar maar dat kon ook haast niet anders. De warming-up liep een beetje de soep in bij ons. Bijna geen modder tussen de obstakels waardoor je lekker door kon lopen. Er waren weinig deelnemers dus het was erg rustig waardoor het minder gezellig was maar je wel lekker snel door de obstakels kon, maar die waren ook erg makkelijk. Als ze de stijgende lijn doorzetten wordt het nog wat, maar dan hoop ik wel dat ze de focus nu op de obstakels leggen!