Review ZombieRush

Zombie run ?. Wa?s da?

OCR meets zombie run. Een concept dat in het Amerika al enige jaren bekend is, maar nu ook voor het eerst ook in Nederland plaatsvindt op de dag na Halloween. De enorme populariteit van de serie The Walking Dead en de toenemende populariteit van Halloween in Nederland hebben hier ongetwijfeld aan bijgedragen.
Ondanks dat het volgens mij twee verschillende organisaties zijn, heeft de EORC enkele maanden geleden ervoor gezorgd dat mijn verwachtingen vandaag niet al te hoog zijn. Echter het weer is top en ik ga gezellig met mijn mud maatje en mede DMM Marjan. Dus een leuke run zal het ongetwijfeld sowieso worden.

Aankomst

De aankomst is prima geregeld. Bordjes direct na de afrit van de snelweg en verkeersregelaars bij de afslag het terrein op zorgen voor een soepele aankomst. Hier geen extra parkeerkosten en met een paar minuutjes lopen zijn we op het terrein.?In de grote tent?bevindt zich de aanmelding, de garderobe (waarvoor 1 euro betaald moet worden) en, voor sommigen het belangrijkste, de bar.?Het terrein zelf is compact en overzichtelijk. Naast de grote tent is er beperkte zit plek buiten, een op een hand te tellen aantal dixies en als de ?zombie? tent waar onze ?tegenstanders? van vandaag zich kunnen laten schminken. Voordat we beginnen bevestigen we ons papieren startnummer met de befaamde speldjes en onze ?3 levens?. Deze 3 levens is waar het vandaag allemaal om draait. Aan een stuk klittenband dat je om je middel moet bevestigen heeft men 3 rode stukken plastic lint bevestigd welke fungeren als je levens. Zodra je deze 3 levens kwijt bent wordt je gezien als ?infected?. Infected betekent gelukkig niet dat je uit de race moet stappen, maar dat je aan het eind van de race een ?infected? (ofwel *kuch* loser) i.p.v. een ?survivor? medaille krijgt omgehangen.

Warming-up + start

Marjan en ik starten om 13.30 uur en lopen de 10k. Voor de start mogen we plaatsnemen voor een klein podium naast de DJ jeep. Ik schat dat er maximaal 30-40 man starten in onze wave en ook de overige waves bestaan uit maximaal 50 man. Onder begeleiding van een zuidelijk klinkend accent, we zitten immers ook bijna in Limburg, wordt er een vrij intensieve warming up gegeven.?Ik kan voor het eerst sinds lange tijd dan ook zeggen dat ik na de ?warming- up? redelijk ben opgewarmd.?Na de warming up moeten we vervolgens eerst plaatsnemen in een tent waar een korte uitleg wordt gegeven. Er wordt ons onder andere verteld een beetje rustig aan te doen met de zombies, aangezien er ook kinderen bij zitten. Ik geef mijn bijl en shotgun dan ook maar snel even af bij de bagagepost. Daarna volgt er een filmpje van een paar minuten met een redelijk hoog walking dead gehalte waarin de toon gezet wordt. Lekker warm van start dus, nadat de tv van 10 naar 1 terug telt en?.off we go!

Het parcours, de obstakels ? en de zombies!

Het parcours zelf leidt door een bosrijk gebied en onderweg zien we vrijwel geen asfalt, maar helaas ook nagenoeg geen modder afgezien van een enkele modder poel gecre?erd door de regen enkele dagen geleden.?Na de start maken we een rondje om het start/finish gebied en zien we al snel het eerste obstakel. Via een trapje omhoog en daarna verdieping voor verdieping kruipend van de ene kant naar de andere alvorens je weer een verdieping lager gaat.?De obstakels zelf gedurende de run stellen niet heel veel voor en als ik er 15-20 geteld heb neem ik het denk ik al erg ruim. Onderweg komen we zeker wel een aantal bekende obstakels tegen zoals een korte monkeybar, een (zeer) lichte bag carry, de traverse wall, de parallel bar, muurtjes en een klimrek opgebouwd uit banden. Wat opvalt, is dat bij erg weinig van deze obstakels crew aanwezig is. Sterker nog het zijn soms de zombies die voor de nodige aanmoediging zorgen.?Naast de standaard obstakels zijn er ook een paar thema obstakels zoals een ?grave yard? waar je een stukje mag kruipen door een tunnel, een zombie slagerij waar je door een donkere passage moet en er aan het eind, soort van ?onverwacht? maar toch ook weer niet, een zombie op het hek staat te beuken. Erg leuk is ook een pikkedonkere passage met hierin een aantal plastic gordijnen waarvan je weet dat er ergens een zombie gaat opduiken, maar het uiteindelijk toch schrikken is als het dan ook daadwerkelijk gebeurt.?Het zijn vooral deze thema obstakels in combinatie met de zombies waar het vandaag om draait.

Zombie hotspots

De eerste zombie die we al vrij snel tegen komen sprint als een dolle op ons af en deze weet ik nog mooi te ontwijken. De tweede zombie, hooguit 10 jaar oud, staat hier echter kort achter. Door de mensen naast mij heb ik weinig uitwijk mogelijkheden, en met iets over voorzichtig zijn met de minderjarige zombies nog in mijn achterhoofd, ben ik duidelijk te braaf en ben ik al direct mijn eerste leven kwijt.?Werkelijk alle zombies zien er waanzinnig uit. De een nog gruwelijker uitgedost dan de anders. Ze hebben duidelijk niet allemaal dezelfde film of serie als inspiratie genomen, want onderweg kom ik o.a. zombies tegen voor wie het echt een sport is om zoveel mogelijk levens af te pakken, zombies die grommend en traag voort bewegen en af en toe eens uithalen naar een runner, zombies die uit het niets opduiken en voor de ?scare factor? gaan en zombies die lekker aan het relaxen zijn in het zonnetje.?Vooral de zombie hotspots zijn een ware uitdaging wanneer je voor de ?survivor? medaille gaat. Net als je de eerste paar ontweken hebt en denkt dat je veilig bent doemt er nog een volgende op uit de bosjes. Het duurt uiteindelijk tot km 9 voordat ik, vlak voor de finish, in een cluster van zombies mijn beide laatste levens kwijtraak. Dit is toch wel even een frustratie momentje aangezien ik mijn zinnen had gezet op het behalen van die ?survivor? medaille.?Ik kan echter wel oprecht zeggen dat ik geen trucjes heb uitgehaald om mijn levens te verstoppen of het de zombies te bemoeilijken. Daarnaast ben ik erg vaak zeer enthousiast als eerste op de zombies afgerend waardoor je van jezelf ook een aardig grote bulls-eye maakt. Misschien had ik mijn maatje, die al haar levens al na 3 km kwijt was toch iets vaker als menselijk schild moeten gebruiken ;).

Finish + samenvatting

Direct na de finish krijgen we een plastic ?infected? medaille omgehangen en kunnen we zonder problemen onze bagage ophalen. Het is ondertussen zelfs best druk geworden op het terrein en we besluiten om nog even kort na te genieten in het zonnetje waar ondertussen 2 leuke dames de eerder genoemde energy drankjes staan uit te delen.
Pluspunten:

• Zombies ?.. top verkleed en in grote getallen aanwezig.
• Kleinschalige no-nonsense run in een bosrijk gebied.
• Het ?zombierun? principe, tenminste als je komt voor een fun run en niet voor een serieuze en zware obstacle run.

Verbeterpunten:

• Focus volledig op het zombie run element als je de obstakels niet serieus aanpakt. Het voelde nu alsof de obstakels er snel even tussen waren gegooid. Daarnaast waren ze ook niet echt uitdagend.
• Het zou echter wel tof zijn als men volgend jaar ook kijkt naar de mogelijkheid om de run ?s avonds te houden. Overdag bij een stralend zonnetje doet het toch net wat af aan de sfeer.
• Vrijwel geen crew onderweg bij de normale, ?niet-zombie? obstakels.
• Geen drink post onderweg.

Conclusie

De zombierush is een kleinschalige en simpele no-nonsense run vooral gericht op een hoog fun gehalte, die met 32,50 euro inschrijfgeld redelijk betaalbaar is. Het zombie principe heeft zeker zijn charmes en ik heb mij dan ook kostelijk vermaakt. Mede omdat ik er op voorhand al van uit ging dat de obstakels vandaag vooral de zombies zouden zijn en mijn verwachtingen vrij beperkt waren, is deze run mij best positief bevallen. Ben je echter opzoek naar een uitdagende run met meer en betere obstakels, hecht je minder waarde aan een hoog fun gehalte, maar wil je ook niet de prijs van de grote Nederlandse runs betalen ga dan voor runs zoals de Army Urban Run, Men of Steel Run, Desperados Cavemen Run of Tough Ten Miles in Oisterwijk.