10 vragen aan Ron Ranzijn

Wil je jezelf even kort voorstellen?

Ik ben Ron Ranzijn, 45 jaar jong, getrouwd met Bianca samen hebben we 1 dochter Louisah van 7, uit een eerder huwelijk heb ik nog 3 dochters, India (15), Manoux en Talitha (beide 14). Ik?werk als Applicatie Manager bij een Transport bedrijf in Wormerveer.

Hoe ben je in aanraking gekomen met obstacle running?

Ik werd uitgedaagd door mijn broer, niet om een obstaclerun te doen maar om 10k te lopen met de N201 run, deze werd gehouden op 14 december 2011. Ik liep zo nu en dan wel eens 5k tussen mijn kickbokslessen door maar erg onregelmatig. In verband met?de vele low kicks deed ik nooit meer dan 5K, daarna begonnen me knie?n te zeuren. Maar na dat ik ja had gezegd tegen mijn broer moest ik toch serieus aan de gang om te trainen, want 10K achter elkaar was best veel. Ik begonnen weer te lopen, ik moest mezelf klaar stomen in 1 maand. Ik begon weer met een rondje van 5K op interval basis, daarna 5K ineens, daarna 7K op interval basis, tot aan de 10K? ik was kapot.

In mijn?achterhoofd dacht ik “waarom heb ik ja gezegd??”

Maar goed, wie A zegt moet ook B zeggen. Drie keer?in de week werkte ik hier naartoe en toen kwam de avond van de run. Lichtelijk gespannen stond ik daar aan de start, we waren met 5 mannen en vrouwen naar het evenement gegaan. Toen viel het startschot, en weg waren ze? ik was nog even aan het kloten met mijn Runkeeper en toen ging ik ook lopen?

Ze hoefden niet op mijn te wachten want dit zijn races waar iedereen op zichzelf is aangewezen. Al heel snel liep ik de eerste twee personen voorbij. Het waren een vader en dochter, dus dat was geen partij voor mij? Daarna mijn schoonzus. Ik liep lekker, tussendoor even wandelen en op adem komen, ik had mijn interval nog in mijn hoofd. Na 1 minuut weer rennen, daarna haalde ik m’n broer in en kwam over de finish?in een nettotijd van 57,25. Ik was erg trots op mezelf, aan de finish stonden mijn vrouw en dochter me op te wachten.

Ik bleef lopen, iets minder regelmatig maar toch wel 1 of 2 keer per week. Ik keek op het internet naar andere hardloop evenementen maar zag niks leuks. Maar toen kreeg ik een mailtje met runs, en daar stond ook de Muddy Mates tussen. Een 5 K in Spaarnwoude met modder en obstakels en dacht: “JA dit is leuk!” Ik schreef ons in met 10 personen. Dit was hilarisch, we maakten er een grote spektakel van. Een vriend van ons had een touringcar geregeld, een andere had een logo ontworpen, mijn vrouw heeft een eigen signbedrijf en ze maakte shirt en stickers voor op de bus. Daarmee gingen we naar Spaarnwoude. Het was mooi weer en de champagne ging mee. Die dronken we voor aanvang al op en iedereen was vrolijk. Toen deden we de warming-up en de meesten waren hier al kapot.. maar dat mocht de pret niet drukken? na deze run was ik eigenlijk verkocht. Ik ging Googlen en kwam zo bij Stronk Viking terecht, in Mei op hetzelfde terrein als de Muddy Mates, dus lekker dichtbij. Samen met nog een vriend schreven we ons in voor de 13K.

Waarom is een obstacle zo leuk in jouw ogen?

Dit is al zo vaak verteld, iedereen beleeft z?n dag op een andere manier, voor al om sportief buiten te zijn, opnemen tegen de elementen en je zelf, ik denk dat bij de meeste een soort oergevoel naar boven komt. Daar speelt een organisator als Strong Viking mooi op in, die geeft je het gevoel om als een Viking deze strijd aan te gaan om vervolgens met je medestrijders feest te vieren in Walhalla, niemand spreekt het uit maar daar maak je toch iedereen blij mee!

Uit elke windstreek van Nederland ken ik mede obstakelrunners, met een gewone hardloopwedstrijd heb je dat niet. Of misschien toch wel, maar dan heb ik dat niet meegemaakt.

Hoeveel obstacle runs heb je intussen achter de rug?

Ik heb het vorig jaar niet bijgehouden, ik schat in dat het er rond de 15 moeten zijn op dit moment.
Nu hou ik het bij door middel van?een fotomap op Facebook waar alle run in staan, en van elke run zet ik er 1 foto in met een klein verslag van de dag.. buiten de run doe ik via m’n bedrijf mee aan de Dam tot Damloop. Dit is ook de enige hardloopwedstrijd die?ik doe. Ik kan tegenwoordig wel lange afstanden doen, maar mijn lichaam is absoluut niet gebouwd om dit in 1 keer te doen! Je kan niet verwachten van een zwaargewicht kickboksers naar een marathon loper te gaan.

Hoe train je voor je obstacle runs?

Voorheen deed ik 3 keer in de week kickboksen en hardlopen. Afgelopen november ben ik tijdelijk gestopt met kickboksen in verband met?een schouderblessure wat achteraf een verwaarloosde slijmbeursontstekking was. Ik ben hiervoor nog onder behandeling en moet eerdaags weer naar het ziekenhuis voor onderzoek aangezien ik nu erg last heb van mijn arm.

Begin januari is bij ons op de sportschool een nieuwe soort training begonnen. Elke woensdag doe ik nu indoor parcour. Dat is een combinatie van free running en obstacle running en dit levert flexibiliteit en inschatingvermogen op. Je oog-lichaam-coordinatie speelt hier ook een rol in.

Daarnaast doe ik op de vrijdag als mijn dochtertje gaat kickboksen oefeningen voor het herstel van mijn schouder. Straks als m’n schouder volledig is hersteld wil ik eigenlijk eens met wat experts willen praten om voor op mij een goed trainigsschema op te stellen. Ik fitness nooit aangezien ik dit niet leuk vind. Er moet wel een uitdaging inzitten voor mij. Ik ging vroeger wel eens mee met iemand om te gaan fitnessen, maar man man wat vond ik dat saai. Ik haalde daar geen voldoening uit. Met deze sport heb ik wel gemerkt dat je wat gerichter moet trainen om sommige obstakels tot een goed einde te brengen.

Wat is je meest memorabele moment tijdens of rondom een race?

Ik hoop nog vele memorabele momenten mee te gaan maken, er zijn wel moment waar ik nog blij van wordt. De eerste is dat we met een groep vrienden inclusief mijn vrouw lekker lol gingen maken. De tweede?is?Strong Viking waar ik samen met Patrick Scholten ging doen, was ook mijn 2e run, wat was dat gaaf, een top evenement. De derde was de eerste editie van?Dirtmaniacs. Ik kon met Sebatiaan Munter en Marieke van Horssen meerijden. Ze wonen een dorp naast de mijne en starten ook in het DMMvak. Bij de start was Sebastiaan er al vandoor als een hazewindhond. Marieke liep langzamer en ik liep er in mijn eentje tussen andere DMM-ers die ik nog niet kende. Bij het derde obstakel liep ik achter The Pirate himself en Johan Hindriks. Ik liep met ze?mee en langzamerhand begon onze groepje te groeien van 3 naar uiteindelijk een groep van 9 personen. Allemaal toppers in deze discipline, ik heb aan deze run goede mudbuddys overgehouden waar ik nu regelmatig mee start en finish.

Ten slotte natuurlijk?Rat Race Dirty Weekend in Engeland en the Iron Viking. 42 Kilometer. Ikzelf had nooit gedacht dat ik een jaar na dat ik ben begonnen ooit de 42 kilometer zou gaan doen.. ben ook mega trots op die medaille!

Wat is voor het jou het meest lastige obstakel?

Ik denk zelf de Platinum Rig?en soms de monkeybars. Niet zozeer dat ik ze niet haal,?maar door mijn schouder en mijn krachtverlies heb ik daar moeite mee, vooral als ze nat zijn? Hier wil ik ook gaan trainen om meer gripkracht te krijgen. Bij Rat Race Dirty Weekend heb ik wel de hele monkeybars gehaald.

Heb je nog mooie uitdagingen op het programma staan?

In augustus staat Bieg Katorznika op het programma, dit lijkt mij een zeer indrukwekkende overlevingstocht. Hier ga je lichtelijk meemaken wat krijgsgevangenen in wel tienvoud of nog meer mee hebben moeten maken. Ook een uitdaging is om de OCRA-Benelux te promoten, de pas opgerichte bond voor deze mooie sport. (Bieg is overigens vorig weekend geweest, lees hier het verslag van vorig jaar.)

Als je ??n race mag aanraden aan andere deelnemers, welke zou dat zijn?

Een maar? Dat?is wel lastig?. hier moet ik heel hard over na denken?. Dit jaar doe ik mee met het Varjargen Legion van Strong Viking inclusief?The Iron Viking, voor nu raad ik die aan, maar het kan ook zomaar opeens een ander zijn.

Heb je nog tips voor beginnende obstacle runners?

Ja, het is besmettelijk, na 1 keer?ben je verslaafd! Zorg dan ten eerste voor goede schoenen.