Wow… Nog steeds zijn alle indrukken van dit powerweekend in de Engelse modder niet verwerkt. Vorig jaar waren we al lyrisch in onze review, maar ik moet bekennen dat we daar dit jaar dubbel en dwars overheen gegaan zijn. Hieronder ga ik een poging wagen het weekend goed te beschrijven en niets te vergeten. Geen zin om de complete review te lezen? Check dan in ieder geval de video hieronder.
Mudstacle / DMM Wave
In 2014 hebben we met zo’n 50 Dutch Mud Men (DMM) een flinke indruk achter gelaten met vlaggen, herrie, feest en fakkels bij Rat Race Dirty Weekend (RRDW). RRDW is een grote obstacle run in Engeland met een afstand van 32 kilometer en meer dan 200 obstakels. Dat was de organisatie en onze vrienden van Mudstacle niet ontgaan en al vrij snel na dat weekend werd samen het plan opgevat om samen een startvak of wave te vullen. Wave 2 werd aan ons toegekend en het vullen kon beginnen. Ook dit jaar deed onze promotor Brian weer hard zijn best om veel mensen richting de UK te krijgen. Uiteindelijk stonden we met ruim meer dan 100 mannen en vrouwen van Team Dutch Mud Men in het startvak. De rest bestond uit veel gele Mudstacle-lopers en wat lopers van andere teams zoals het RAW Obstacle Team.
De reis naar Burghley House
Een deel van het team ging met eigen auto of het vliegtuig, voor de rest was er een bus geregeld. Op vrijdagochtend vroeg vertrokken we in de dubbeldekker bus van Captain Spil vanaf Utrecht Centraal. Daar werden we uitgezwaaid door de Red Bull meisjes die ons nog van wat energie voor de reis kwamen voorzien. Via een tussenstop bij het Sportpaleis in Antwerpen vervolgden we onze weg richting de kanaaltunnel. Een paar DMM bleken vorig jaar niet zo’n sterke maag te hebben en dus was de boot ingeruild voor de trein. In Engeland was het nog ongeveer drie uur rijden naar Burghley House, een prachtig 16-eeuws kasteel wat bekend is uit veel Hollywood-film zoals de The Da Vince Code.
Dutch Mud Men Camping
Op donderdagavond was onze verkenner Gertjan al met een eigen bus vooruit gereden om een stuk camping af?te zetten en de centrale tent op te bouwen. Met de grote boombox, powered by Fl?gel, gevulde koelkast en oplaadpunt voor je telefoon waren we er helemaal klaar voor. Naast ons op de camping stond Mudstacle en die bleken die middag al even van onze Fl?gel-voorraad geproefd te hebben.
Ook Team RAW, Inov-8 en andere oude bekenden stonden bij ons in de buurt, dus dat beloofde veel goeds. Die ochtend lazen we in dit prachtige artikel op Mudstacle al dat er veel van ons verwacht werd. Snel werden de startnummers, gratis buff en t-shirt, camping en toegang tot de douches geregeld?bij de perfect opgezette?registratietenten. Het eerste onderdeel van het weekend stond namelijk op het programma!
Dirty Undies Run
Het plan van de organisatie was om een wereldrecordpoging te doen op de vrijdagavond. Dit record bestond uit het hardlopen van 1 mijl in je onderbroek. De start was in de grote feesttent en de sfeer zat er al direct goed in. Er waren meer dan 1.100?deelnemers, maar het record is helaas niet gehaald. Wel hebben een aantal van ons de Engelse kranten gehaald. Nadat iedereen even ging eten op het grote festivalterrein was het tijd voor het eerste kleine feestje. Ondanks dat de muziek wel een tijdje doorging zijn de meeste van ons “vroeg” gaan slapen.
#DirtyUndies @GWR attempt! pic.twitter.com/y94YTKO6rP
? Rat Race (@RatRaceHQ) May 8, 2015
Race day!
Door het uurtje tijdverschil in Engeland was het al heel vroeg licht. Met behulp van de Boombox was iedereen ruim op tijd voor onze wave wakker. Vanaf zes uur konden we al een warme douche nemen en ook de catering was al open. Dus versie koffie werd gehaald en op de camping werden heerlijke pannekoeken gebakken. Nog even een rood-wit-blauwe vlag van schmink op het gezicht en zijn er klaar voor!
Je voelde de spanning wel, want voor veel lopers was 32 kilometer toch wel verder dan dat ze ooit hadden gelopen. Maar voor die uitdaging kwamen we natuurlijk ook! Zo’n 20 minuten voor de start trok een?grote colonne van DMM-oranje en Mudstacle-geel gebroederlijk van de camping naar de start. Een momentje van kippenvel om deze grote obstacle run familie samen naar de start te zien lopen.
Een rokerige start
Vlak voor de start deden we nog even vlug een DMM teamfoto op het finish-obstakel. Een obstakel dat we de komende uren voorlopig nog niet terug zouden gaan zien.
Dit jaar was de start niet buiten, maar binnen in de grote feesttent. Na een korte warming-up werden we verzocht de fakkels buiten pas af te steken. Dus toen we weggeschoten werden gingen buiten de tent direct de fakkels aan. Er waren zo’n 100 oranje en gele fakkels en een grote oranje-gele wolk ging over het festivalterrein heen. Op een gegeven moment kon ik bijna niet meer zien waar ik moest lopen, zoveel rook kwam er voorbij. Hieronder een kleine video-impressie. Dat gaf wel wederom?even kippenvel hoor!
De eerste obstakels
Goed, we waren dus van start gegaan en op weg naar de eerste van meer dan 200 obstakels. Toen de rook opgetrokken was gingen we richten de eerste hooibalen. Daar stond de bekende Schotse MC Muddy Highlander in zijn speciale Wave 2 shirt op ons te wachten. We zouden later nog veel meer zien van de Muddy Highlander, maar daarover later meer. Het eerste stuk bestond vooral uit wat eenvoudige obstakels en stukken lopen om zo de wave wat uit elkaar te trekken. Met het oog op de befaamde en koude Water Wipeout Zone was iedereen warm aangekleed. De eerste kilometers waren daarom erg warm, maar gelukkig kwam er al snel een waterbadje aan. Heel even werden we nog bijna uitgerookt toen we door een serie auto’s heen mochten?klimmen en er een rookfakkel in de auto belande.
Was het?rugby team bang?
Helaas was het rugbyteam dit jaar niet van de partij. De confrontatie met bijna 50 DMM vorig jaar is ze niet in de koude kleren gaan zitten en we vermoeden dat ze niet meer durfden. Tot volgend jaar jongens! 😉 Na een opblaasobstakel en wat slepen met pionnen vervolgden we onze weg richting de eerste modder.?Een aantal bouwhekken lagen over een soort van dikke modderige drab. Het paste maar net en iedereen zat vanaf hier dus ook echt goed onder de modder. Op weg naar het water!
De volgende Zone
Dirty Weekend werkt niet met ??n obstakel om de zoveel honderd meter. Soms moet je een behoorlijk stuk hardlopen en kom je bij een zone met obstakels aan. Er zijn in totaal 20 zones en nog wat losse obstakels. Deze zones staan dan wel helemaal vol met bijvoorbeeld wel 15 obstakels achter elkaar. Zo mochten we bij de derde zone door het bos rennen tussen de brandnetels door en over en onder boomstammen door. Ook komen we op een gegeven moment een zone tegen die alleen maar uit stof en rotsen bestaat. Hier mogen we tijgeren (thank you McDavid) over de rotsen, klimmen, door stoftrenches, traktorbanden en meer.
Water Wipeout Zone
Dit is toch wel het hoogtepunt voor mij. Tot dit obstakel is iedereen altijd blij en gaat het lekker, maar zodra je uit de Water Wipeout Zone komt is veel mensen het lachen vergaan. Hoe dat komt? Omdat je bijna een half uur?lang in het koude water ligt. Eerst ga je een paar honderd meter lopen / zwemmen door het meer. Als je er uit komt krijg je verplicht een zwemvest om en mag je gaan zwemmen. Onderweg klim je uit pontons, die nog best lastig zijn om in je eentje te beklimmen. Gelukkig lopen we nooit alleen en iedereen hielp elkaar naar boven. Wat dit jaar nieuw was, was dat sommige pontons een jump hadden gekregen. Zo kon je lekker het water inspringen. Het leek niet al te koud, maar met de harde wind ging je het wel voelen zodra je er uit was. Oh, en?voor wie nog niet nat genoeg was stond er nog een bonusobstakel. Waarom er een vrijwilliger met een brandweerslang stond om iedereen nat te spuiten die zeiknat uit het water kwam was niet helemaal duidelijk. Maar wel leuk!
De hoge jump
Het mooiste obstakel was toch wel de hoge jump. Hoe hoog hij precies was is (bijna) het best bewaarde geheim van het weekend, maar dat hij tussen de 8 en 10 meter hoog was staat vast. Hij was zo gaaf, dat ik hem eigenlijk nog wel een paar keer zou willen doen. Er was overigens ook een lage jump voor de mensen die hem iets te hoog vonden. Hier haalden we nog een ander groepje met DMM bij en gebroederlijk gingen we samen verder. Na een aantal ringen boven het water mochten we verder naar de glijbaan. Hier maakte je behoorlijk wat vaart om vervolgens hard op het water te klappen. Na nog een heel eind zwemmen klommen we via een obstakel het water uit en mochten we onze zwemvesten achterlaten.
Klimmen
Gelukkig konden we nu een stuk hardlopen om weer warm te worden. De spieren waren behoorlijk koud en bij een aantal mensen begonnen de eerste verschijnselen van kramp. En dat terwijl we nog niet eens op de helft waren. Met onze koude beentjes mochten we nu gaan klimmen over muren van hout en banden. Ook lag er nog een cage-crawl tussen die extreem laag was in het midden. Met mijn ogen en mond dicht kon ik maar net onderdoor. Dit was weer even een uitdaging zoals we die zoeken!
Logatron en?verder
Als ik?echt alle zones verder zou beschrijven wordt het wel een hele lange review. Beter kunnen jullie volgend jaar zelf mee komen doen. In ieder geval mochten we nog over heel veel houten obstakels in het bos en lagen de kano’s met plankjes ook weer in het water. De kunst was om hier zo hard mogelijk over heen te rennen onder luid gejuich van het publiek. We kwamen hier weer richting het centrale veld, dus er waren veel mensen komen kijken.
De allerlangste monkeybars
En ook dit jaar stonden ze er weer. Meer dan 400 monkeybars achter elkaar! Dat is meer dan 100 meter en er waren heel wat Dutch Mud Men die een behoorlijk eind kwamen of hem zelfs helemaal haalden. Respect! De omgeving waar hij stond was ook prachtig. Je had er nog de Men’s Health Zone. Hier stonden alle obstakels van een run van Men’s Health achter elkaar. De kano’s lagen naast je en het kasteel stond op de achtergrond. Overal zag je natuur, obstakels en deelnemers. Wat wil je nog meer? Intussen waren we weer opgewarmd en blij en dus hebben we menig vrijwilliger omgehelds voor een groepsknuffel.
Tijd voor kramp
We waren nu pas over de helft en hebben nog heel wat bekende en onbekende obstakels gezien. Zo kwamen we nog twee keer monkeybars tegen, mochten we zaklopen, had Mudstacle haar eigen houten obstakel en mocht we nog meer klimmen en lopen. Ook de steigerbouwers hebben goede zaken gedaan, want er stonden best een aantal obstakels waarbij we door hele steigerstellages mochten. Langzaam begonnen er bij een aantal lopers toch wat pijntjes en kramp te komen. Gelukkig hadden we ontzettend veel lol onderweg en ging iedereen met een grote smile richting de finish. Maar vlak voordat we daar aankwamen was er toch nog wel een bijzonder obstakel dat we niet eerder gezien hadden. Hieronder kun je een video zien. Gaaf gedaan, maar we zagen er wel heel veel mensen afdonderen op het moment dat hij omklapt.
An new obstacle none of us had seen before. The tipping threw a lot of people off. #ImAFilthyMucker #RatRacer #RatRace #RatRaceDirtyWeekend #LynxMST #OMPUatlete #OCR #Obstacle #Climbing #NinjaWarriorSE Een video die is geplaatst door Anna-Lee Markstedt O’Dwyer (@annalee.ocr.sweden) op
Let’s finish this thing!
Langzaam kwamen we richting finish en we hadden onderweg bij de andere obstakels nog wat andere groepjes DMM en DMC gezien. We besloten rustig aan te doen zodat we samen over de finish konden gaan. De finish bestond uit een obstakel van vier muren van 2,5 meter achter elkaar en gestapeld. We mochten dus 10 meter hoog klimmen. Vervolgens nog een iets lagere variant en we kwamen over de finish! Eric en Wesley zijn zelfs nog doorgegaan voor een tweede ronde.
Time to party!
En toen was het tijd voor feest. Na een warme douche en een hersteldrankje konden we voor onze centrale tent heerlijk in de zon gaan zitten. Muziek, drank en steeds meer vrienden uit onze internationale OCR-familie sloten zich aan. En toen kwam de MC… Het begon als een onschuldig Nederland VS Engeland met een paar biertjes, maar ontaarde in ??n groot camping-spektakel. Ook hier zijn foto’s en video’s van, maar die houden we maar beter voor onszelf. “What happens at Dirty Weekend stays at Dirty weekend” zullen we maar zeggen.
Feesttent
Het feest ging vervolgens verder in de grote feesttent. Eerst kwam de bekende Engelse band Ash. Mijn muziek was het niet helemaal, maar met obstacle runners uit Nederland, Belgie, Frankrijk, Duitsland, Zweden, Engeland, Schotland en wat nog meer hadden we vlak voor het podium ons eigen feest. De DJ maakte er daarna nog een mooi feestje van. Om 1 uur ging de muziek uit en verplaatste de party zich naar de DMM-tent op de camping tot in de vroege uurtjes.
Terug naar huis
De volgende om 8 uur werd de bus ingepakt, de tenten afgebroken, de groepsfoto met onze nieuwe vrienden gemaakt en richting huis gekeerd na een uitgebreid afscheid en het uitwisselen van shirtjes. We kregen van Dirty Weekend te horen dat de 6.500 lopers met hun deelname in totaal 250.000 euro hebben ingezameld voor het goede doel?Children with Cancer UK!
Waarom is RRDW nou zo speciaal
Dit was echt een heel special weekend. Maar waarom is het nou zo speciaal? Dat komt denk ik omdat dit obstacle running of OCR is zoals het bedoeld is. Een weekend weg met (nieuwe) vrienden. De sfeer is fantastisch, iedereen helpt elkaar of loopt samen. Allemaal hebben we een gemeenschappelijk doel en dat is de uitdaging van 32 kilometer en de meer dan 200 obstakels. De hele entourage met het festival, de wereldrecordpoging en het gezamenlijke startvak maken het helemaal af!
Rat Race Dirty Weekend 2016
We zijn alweer in gesprek met zowel Rat Race als Mudstacle voor komend jaar. Wave 2 is in ieder geval al voor ons gereserveerd en zeer binnenkort krijgen we onze eigen inschrijflink. Blijf hier op de hoogte van de laatste info.
Mee naar een andere run in het buitenland? Check dan onze buitenlandkalender.
Marvin, bedankt voor de honderden foto’s die je dit weekend gemaakt hebt! Check ze hier allemaal.