Tsja, waar begin je precies met het raceverslag van Tot de nek in de drek (TDNIDD) 2019 in Vriezenveen. Ik denk bij de Obstakels.com Awards. Daar viel TDNIDD goed in de prijzen en hebben we een klein feestje gevierd. Toen we dus uitgenodigd werden om ook bij hun in de Achterhoek, uuuh Twente, een feestje te komen vieren en een mud run mee te pakken, konden we dat natuurlijk niet weigeren.?
Onze partybus was iets kleiner dan die van Steven Pig (de mascotte van TDNIDD), maar dat mocht de pret niet drukken. Op vrijdagmiddag gingen we richting Vjenne. In onze gehuurde boerderij werden we vriendelijk onthaald met zelfgebrouwen bier, koffie en versgebakken Krentenwegge. Ook op de vraag of ze misschien fietsen voor ons hadden om naar het festivalterrein te fietsen werd direct positief geantwoord. Dat begon goed.?
De persconferentie hadden we door de files naar het oosten van het land helaas gemist, maar een priv?-rondleiding van het startgebied en een kijkje achter de schermen werd direct geregeld. Voor sponsoren en genodigden was er een borrel en een buffet geregeld naast de start en daarna ging iedereen langzaam de manege in alwaar de eerste feestavond van start ging. Een ABBA-coverband, een goeie DJ, een paar meter bier en een boel nieuwe vrienden verder was het tijd om maar eens te gaan slapen. De volgende middag stond er per slot van rekening toch een mud run op het programma.
Zaterdagmiddag mochten we van start voor onze twee rondes van 7,5 kilometer. Het weer was helaas ietsje minder dan de dagen ervoor, maar we hielden het in ieder geval droog. Een bewaakte garderobe was er niet, dus je kon je spullen achterlaten in de manege. Iets verder was daar ook de start. Na een warming-up werd er op een groot scherm afgeteld en konden we van start.?
Vrij snel kwamen we de eerste hindernissen en drek al tegen. Verwacht hier geen hele lastige of zware hindernissen. Het zijn gewoon de ouderwets leuke obstakels zoals we ze uit de beginjaren kennen. Netten om onderdoor te tijgeren, slootjes, containers, hooibalen en wat klimmen.?
Toch wordt er natuurlijk wel met een schuin oog gekeken naar de grotere jongens. (Al is dit met 7.000 deelnemers natuurlijk geen kleine run meer te noemen.) Dus ook een hoge jump in het water, glijbaan in het kanaal en andere wat meer spectaculaire hindernissen zijn hier neergezet.?
De verzorgingsposten waren goed geregeld en ook het aantal vrijwilligers was behoorlijk hoog. We begrepen van de organisatie dat het vinden van vrijwilligers hier geen enkel probleem was. Ondanks het bewolkte weer stonden er toch nog best veel toeschouwers naast het parcours. Deze waren ook nog eens een extra toevoeging op de normale verzorgingsposten en na de glijbaan in het kanaal werden we dan ook onthaald met een heuse bierpost.?
We waren redelijk voorin gestart en hebben dus geen enkele rij meegemaakt. Het mooiste deel moest natuurlijk nog komen en dat was het finish-gedeelte. Daar stonden heel veel hindernissen en fun-obstakels als skippyballen die waren opgehangen in een zeecontainer. Ook de mascotte Steven Pig was overal aanwezig, zowel in het echt als in grote opblaasbare varianten.?
Maar de organisatie zou hun naam natuurlijk geen eer aandoen als er geen goede drek zou zijn. En die was er zeker! Evenals vorige jaren was er weer een speciale modderbad gemaakt waar je heerlijk in bleef drijven.?Vooral het fun-gehalte ligt hier heel hoog. Van de hindernissen tot de bordjes naast het parcours. Over alles is nagedacht en overal proberen ze een glimlach op je gezicht te toveren.?
De schuimparty-hindernis zorgde er niet helemaal voor dat je schoon werd, ook al werd je daar goed ingezeept. Direct na de finish kregen we onze medaille en konden we ons afspoelen met sproeiers. Er stonden echter ook een aantal badkuipen (met eendjes) en dat was perfect om even schoon te worden.?
Na een korte grondige douchesessie in onze boerderij en kennismaking met de lokale pizzaboer waren we klaar voor de afterparty. Ook nu werd de manege weer omgetoverd tot feestzaal. Van spierpijn was bij niemand wat te merken want ook de tweede avond ging het weer goed los op het festival.
Bekijk de aftermovie voor een goed beeld van deze fun run! Wil je volgend jaar meedoen aan het vijf-jarig jubileum? Zorg dan dat je de inschrijfdatum in de gaten houdt, want hij is altijd snel uitverkocht.
Tot de nek in de drek conclusie??
Samengevat is Tot de nek in de drek absoluut de moeite waard. Een leuke run die voor iedereen goed te doen is, van jong tot oud. Een leuk festival er omheen en overal supervriendelijke mensen. Houdt er wel rekening mee dat je met hoofdpijn van het bier en buikpijn van het lachen naar huis gaat!
Foto’s via TDNIDD-Facebook