1 Januari 2016. Na ongeveer 4 uurtjes slaap gaat mijn wekker ‘s ochtends weer. Met nog een klein beetje een duf hoofd trek ik mijn sportkleding aan en voor ik het weet zit ik met 5 gezellige mensen in de auto naar de eerste obstakel run van 2016. Eenmaal aangekomen staat er een kleine wachtrij en terwijl de eerste beste wensen al rond gestrooid worden pikken we ons startnummer (lees: blauw bandje zonder nummer) en een sleuteltje voor de kluis op. Na wat spullen weggelegd te hebben, wat te hebben gesocialized?en groepsfoto te hebben gemaakt, met maar ongeveer 8 man (sorry anderen DMMers die er ook waren) was het dan eindelijk tijd voor de warming-up en de start.
Van start
Na een niet hele spectaculaire, maar wel goede, warming-up gingen we er met het start veld vandoor. Ik ga niet de obstakels bespreken, deze behoorde tot het standaard parcours van Flevonice. Top parcours, leuke obstakels alleen was helaas het grote combi obstakel er uit gehaald samen met een aantal water obstakels. Gelukkig voor ons bleef je niet droog en zaten er genoeg kruip obstakels in waar je lekker in het ijskoude water mocht rollebollen. Na ongeveer de eerste 6km op positie 1/2/3 gelopen te hebben kwamen we bij een lusje met een aantal waterobstakels. Een van deze obstakel is een soort cagecrawl, toen ik hier onderdoor ging kreeg ik zand in mijn ogen, hierdoor blies ik van schrik uit en toen ik in probeerde te ademen verzoop ik bijna.
Helaas zat het hek boven me vast en was er geen vrijwilliger aanwezig (deze stond eigenlijk bij geen enkel obstakel.) Half naar adem happend kroop ik het water uit en vervolgde?ik mijn weg, maar ik was bijna bij de finish van de eerste ronde. Ik had eigenlijk geen zin en lichamelijke kracht meer om nog een ronde op deze positie te blijven lopen zonder extreem veel moeite. Het moet ook leuk blijven toch? Toen ik een aantal bekenden zag ben ik onder een lintje doorgekropen en heb een stuk van het parcours opnieuw gedaan en gezellig met hun mee gelopen.
De tweede ronde was eigenlijk hetzelfde als de eerste ronde, alleen het parcours was drukker omdat er net nieuwe mensen op waren gekomen die de 7 km deden. Toen we over de finish kwamen bleek de run maar 11,65 km te zijn in plaats van 14, waarschijnlijk doordat er een stuk uit het parcours gehaald was. Na de finish was er tijd om nog gezellig in het meertje te duiken, je muts, medaille (lees: standaard, 2 euro grote, medaille van Flevonice die je bij wel meer evenementen van hun krijgt) en een kop erwtensoep te halen.
Al met al was het een leuke dag, alleen helaas is het jammer dat dit gepresenteerd word als een obstakel run. Het enige verschil met een “normale” dag op het parcours was de gezamenlijke start, de 2 ronden mogelijkheid, de medaille en de fotografen. Verder was er geen verzorging onderweg en heb ik naast een rondrijdende ehbo auto en wat crew members weinig mensen bij obstakels gezien. Leuk concept, ik kom volgend jaar zeker weer, maar ik hoop dan dat er een bekertje drinken is onderweg, dat er meer mensen langs het parcours lopen in verband?met de veiligheid en dat er een “echte” normale medaille is. De hindernissen zijn gewoon top, leuk en uitdagend. Het was een gezellige dag en een mooi begin van het jaar!
Hoe vonden jullie de Ice Survived Obstacle Run? Laat hier je review achter.
Bekijk hier de foto’s van Picture Your Sport.
Foto via Flevonice.
mijn eerste obstakel run die ik ooit gedaan heb.
heb me zeker vermaakt en een goed begin van jaar gehad.
alleen die medaille met een schaats ?..:(
voor de rest in mijn ogen prima te doen
Super leuk begin van 2016 gehad! Volgend jaar zeker weer!
Mooi begin van het jaar!!
De mensen van Flevonice timmeren behoorlijk aan de weg. Nu was ik de gehele zomer al ?vaste gast? op het permanente OCR parcours om te trainen, nu stond er een heuse run op het programma. Op 1 januari, gecombineerd met een nieuwjaarsduik. Kosten waren 15 euro, dus helemaal goed.
Natuurlijk moet je oud en nieuw vieren met de nodige drank en oliebollen, en hebben we tot in de vroege uurtjes vuurwerk afgestoken, gedronken en gefeest, dus van een voorbereiding was ook geen sprake. Hoeft ook niet, soms moet je een run ook gewoon voor de fun kunnen doen.
Bij de start verbaasde ik me wel even over het geringe aantal mensen dat voor de 14 km had gekozen. Mijn schatting was dat hoogstens 100 man meedeed. Jammer, maar aan de andere kant wel weer prima, gezien het feit dat de baan op Flevonice nou niet heel geschikt is voor grote massa?s.
Eenmaal gestart bleek het permanente parcours al weer iets aangepast. We hoefden de eerste sloot nu niet in, maar mochten via allerlei balken combinaties heen en weer de overkant bereiken. Helaas hier meteen al opstoppingen, en mensen die het te lang vonden duren en dus maar door het water gingen. Ik bleef gezien de temperatuur (die met 8 graden overigens erg meeviel voor 1 januari) het liefst nog even droog en nam het wachten maar even voor lief. Op naar de ?dijk?, voor de hurdles, bandenpaden en uiteindelijk de trenches. De trenches stelden afgelopen zomer weinig voor, maar nu waren ze lastig. Helemaal tijdens de tweede omloop waren de modderige hellingen echt heel pittig! Top!!! Vervolgens met je smerige lijf een muurtje over klimmen en via een aantal containers en wat lagere muurtjes naar het klimnet, welke door enkele van mijn mede runners bijna als hangmat werd gebruikt? Na het klimnet wachte de eerste high wall, waar we ook soepel overheen gingen. Na weer een stukje lopen ging de kouwkleum in me al genieten, want na de dreksloot in het riet, nog een muurtje wachtten de buizen die uitkwamen in een klein vijvertje. Uit ervaring wist ik dat je zeker tot aan je borst nat ging worden, dus ja dan meteen maar zwemmen?.. BRRRRRRRR! even sloeg m?n ademhaling om, maar gelukkig werd het snel minder diep en konden we helemaal nat weer verder naar het modderbad. Dit werd pas echt een uitdaging. Water op vriestemperatuur (althans zo voelde het?), en dan op je buik in het water onder de elastieken door. De kou sloeg redelijk aan hierdoor, en dat schijnt iets te doen met je ademhaling. Wow, dit was dus waarom ik niet van kou hou?. ik kreeg het gevoel dat ik langzaam stikte en er geen lucht meer naar binnen kwam. Aparte ervaring. Uiteindelijk er uit gekropen en na wat hoesten verder gaan rennen naar de ladder toren. Deze was modderig en na, dus redelijk glad, maar goed te doen. Dit was niet te zeggen van de volgende high wall, die eveneens modderig, nat en spekglad was. Omdat we toch niet voor de tijd liepen hebben we elkaar maar even oldschool pootjes gegeven en zijn we verder gegaan. Vervolgens kwamen we bij het punt waar je normaal gesproken de ijsbaan oversteekt naar het gedeelte binnen in de baan. Echter waren er nogal veel schaatsers en had de organisatie het parcours even om moeten leggen. Jammer, want hierdoor konden we mijn favo obstakel (monkeybars/ apenhang/ muurtje/ langere apenhang en touwen gecombineerd achter elkaar) dus niet doen. Super balen, maar dit obstakel had aan de andere kant geheid voor enorme wachtrijen gezorgd. Dan maar verder langs de baan, waar we vervolgens via de andere kant bij de horizontale monkeybars uitkwamen. Ondanks de nattigheid waren deze prima te doen, en was het provisorisch gespannen netje onder de greppel niet nodig voor ons. Op naar het laatste gedeelte van Flevonice, via een verhard pad naar een aantal heuvels die nog het meest weg hebben van een Teletubbie landschap, alleen ontbraken de konijnen?. Eerst een schuine muur, dan een rioolbuis, een modderpoel met een cargonet en vervolgens tweemaal een water cage?.. ook weer erg lekker, want de cages zaten zo vol dat er geen andere mogelijkheid was dan om volledig koppie onder te gaan?. nogmaals BRRRRRR! Bij de tweede cage, die met de witte buizen, was het inmiddels echt niet meer mogelijk om het zwemmend te doen, omdat bijna alle deelnemers lopend met grote stappen over de buizen heen gingen. Zeiknat vervolgden we onze weg over de heuvels, pakten we de schuine monkeybars nog even mee, om vervolgens via een mooie uphill mudcrawl naar de ramp te komen, wat het laatste obstakel was. De ramp blijft een mooie uitdaging, helemaal met nattigheid, modder en veel deelnemers. Na de ramp te zijn opgerend mochten we via het parkeerterrein aan ons tweede rondje beginnen?. Hier volgden even twee teleurstellingen, want het rondje bleek volgens mijn Garmin geen 7 maar 5,8 kilometer te zijn. Jammer, maar nog jammerder was dat de deelnemers van de 7km net waren gestart. En dit waren er aanmerkelijk meer dan degenen die 2 rondjes deden! Hier bleek de zwakte van het parcours van Flevonice, want de baan is echt niet geschikt voor grote groepen. Ba alle obstakels uit de eerste helft van het rondje moesten we kiezen tussen wachten, voordringen of overslaan. Het werd een soort mengeling van deze drie opties. De minder uitdagende obstakels skipten we, bij de toffe dingen zorgden we dat we aan de beurt kwamen, en soms hielpen we even mee de baan vrij te maken door wat meisjes over de muren te assisteren??. Maar ondanks dat mocht het de pret niet drukken. Ik word er alleen zo koud van. Gelukkig mochten we na de finish even doorlopen naar de centrale vijver. Hier kregen we een unox muts opgezet en mochten we nog even een frisse duik nemen, om het nieuwe jaar echt in te zegenen met een vers kopje snert.
Alles bij elkaar hebben we ons prima vermaakt, en voor 15 euro kregen we nog een heuse medaille ook. Het nieuwe OCR jaar is begonnen, als het aan mij ligt wordt het een super jaar!
Ik moet zeggen dat ik absoluut lol heb gehad, maar meer gewoon onderling.
De run zelf viel tegen. De obstakels simpel of gevaarlijk en zonder begeleiding. Een net onder de monkeybars waar meerdere mensen blessures aan over gehouden hebben, lechte begeleiding bij de watercage en een route van bijna 2,5km korter dan aangegeven. Miste de paar leuke grote obstakels.
De hele run voelde niet echt als een obstakel run, maar meer als een dag waarop Flevonice gewoon open is.
Achteraf nog even het meer in gedoken en een lekker bakkie snert gekregen, maar volgend jaar wordt het voor mij geen icesurvived meer.
En wb goodies, die unox muts is wel aardig, maar die (schaats)medaille gaat rechtstreeks een la in..
Alles bij elkaar toch nog 2 sterren vanwege de lekkere snert en betaalbaarheid van het evenement.
Ik ben normaal niet zo van de reviews maar nu toch een keer.
Ik heb een abbo voor de obstakel baan dus niks was voor mij nieuw. Maar het was zeker gezellig en leuk om te doen.
Het was een zeer mooie/ zware run. En erg koud!!
Qua organisatie/ veiligheid vallen er nog veel punten te verbeteren.
Normaal liggen er in het parcours op diverse plekken Ehbo telefoons nu hadden we er 1 nodig, 1 man uit de monkeybars gevallen en zie dan maar eens iemand te pakken te krijgen?
Ook kan er iemand bij de (gevaarlijke) obstakels komen te staan dan heb je ook al een probleem opgelost.
Ookis het idd jammer dat het mooiste obstakel er uit is gehalld ivm de aanleg van de ijsbaan, dit is al weken zo maar ik mis hem wel.
Ook miste ik drinken/water halverwege dit is normaal ook en nu dus niet?
De snert op het einde maakte dit zeker goed!
Ook het douchen op het eind was veel te druk, hier had ik al een beetje rekening mee gehouden omdat ik er vaken kom en dus weet wat je kan verwachten.
Ik ga er zeker vaker naar toe maar hoop dat Flevo wat met mijn commentaar doet zodat dit zeker uit kan groeien tot een mooi vast begin van het jaar in mijn ogen.
Hoe gaaf was dit!!
Ik ben wel iemand die van comfort en wat meer luxe houd, zowel voor als na de run.
Flevonice kan dit allemaal bieden in haar grote paviljoen.
De run zelf was ook erg leuk, en koud!!
Er hing een gezellige ongedwongen sfeer en ik voelde me echt onderdeel van een grote groep die het nieuwe jaar lekker modderig en sportief wilde beginnen.
Ik was al eens eerder bij Flevonice geweest dus wist ongeveer wat te verwachten.
Flevonice is erg goed bezig en hebben al een erg pittig parcours liggen. (muren van 3,5 meter, lange serie trenches en tijgerbanen) Natuurlijk maakte het koude water het extra zwaar.
Als ik heel eerlijk ben vind ik het parcours van Flevonice uitdagender en zwaarder in vergelijking met een doorsnee Mudmasters run. Flevonice laat het “survival” aspect meer naar voren komen en er zijn obstakels met verschillende moeilijkheidsgraden aanwezig.
Het evenement koste 15 euro, (in mijn ogen erg weinig in vergelijking met andere runs en wat je er voor krijgt)
Ik heb gehoord dat Flevonice nog grotere plannen heeft m.b.t. het uitbreiden van het parcours dus ik kom zeker nog eens terug om te trainen.
Een heerlijke start van het nieuwe obstacle jaar en zeker volgend jaar weer van de partij!
groetjes James
De Ice Survived Run is een leuke obstakel run om het jaar mee te beginnen. De baan was niet veel anders dan de trainingsbaan zoals die normaal is, maar de hoeveelheid obstakels is top. Niet te veel lopen en veel klimmen, kruipen en klauteren. Volgend jaar een paar grote obstakels toevoegen en ik doe weer mee 😉
Bekijk mijn compilatie op youtube: https://youtu.be/CP7PMzzgAU4